فیلم مستند «آقای هرتز» در خانه هنرمندان ایران به روی پرده رفت.
در ادامه برنامه‌های مستند سینماتک خانه هنرمندان ایران که با همکاری انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند برگزار می‌شود، سه‌شنبه 3 مهر فیلم مستند «آقای هرتز» به کارگردانی صادق داوری‌فر در تالار استاد شهناز خانه هنرمندان ایران به روی پرده رفت. در ادامه نیز نشست نقد و بررسی فیلم با حضور صادق داوری‌فر و پدرام اکبری برگزار شد.
داوری‌فر در ابتدای این نشست گفت: این فیلم محصول دورانی‌ست که از یک مدل فیلمسازی خسته شده بودم؛ چهار پنج سال با یک موضوع واحد کار کرده بودم و اگر سفارش تولید داشتم نیز با همان موضوع مطرح می‌شد. از آنجایی که رادیویی محسوب می‌شوم و یکی از دغدغه‌های مورد علاقه‌ام برای فیلمسازی، تاریخ رادیو بود. تحقیق و پژوهش درباره تاریخ رادیو را با دو نفر از دوستان رادیویی آغاز کرده بودم و در حین تحقیق، آقای اسماعیلی یکی از گزارشگران رادیو تهران به من پیشنهاد داد که مخاطبی را نیز در فیلم جای دهم. در سفری به زابل به دیدار سوژه‌ای که او معرفی کرده بود رفتم و وقتی او را از نزدیک دیدم، بهت‌زده شدم که تا چه اندازه در رادیو ذوب شده است.
وی ادامه داد: در برگشت به تهران ارتباطم با او را ادامه دادم و جالب اینجا بود که او هیچ اعتمادی به تکنولوژی‌های جدید نداشت و از تکنولوژی فقط رادیو را می‌پذیرفت. در مراوداتی که داشتیم به شناخت از او رسیدم و اطلاعات بیشتری کسب کردم. سفر دوم را همراه با مدیر تولید فیلم یعنی علی جانب‌الهی به سیستان و بلوچستان رفتم و او معتقد بود که این سوژه نمی‌تواند بار یک فیلم را به دوش بکشد. اینجا بود که انگیزه من برای ساخت فیلم بیشتر شد. برای بار سوم به آنجا سفر کردم و با گروهی طی 10 روز در زابل بر اساس فیلمنامه‌ای که در طول یکسال و نیم تدارک دیده بودم، فیلم را فیلمبرداری کردیم.
این مستندساز افزود: جامپ‌کات‌های فیلم کاملا حساب‌شده بود و تدوینگر با اینکار چیزی به فیلم اضافه کرده است. در زمان فیلمبرداری اولیه اساسا جامپ‌کات به ذهن من نرسیده بود و نماها لانگ بود تا به بهانه رادیو، مردم را با سیستان و بلوچستانِ محروم آشنا کنم. محدثه گلچین عارفی بود که جامپ‌کات‌ها را وارد کرد و به نظر من این به شناخت درست او از «سراج» برمی‌گردد. چون این آدم خودش جامپ‌کات است و در احساسش به هیچ وجه قابل کنترل نیست. «سراج» لحظه‌ای تغییر می‌کند و طی 10 روز فیلمبرداری شاهد تغییرات او بودیم.
داوری‌فر اضافه کرد: نسخه اولیه فیلم 70 دقیقه بود و اکران اول در سینما حقیقت با استقبال خوبی مواجه شد. امروزه رادیو مانند بسیاری از دیگر فضاهای فرهنگی حال و روز خوبی ندارد و در اکران نخست فیلم، اهالی رادیو متحیر شده بودند. افسوس که «آقای هرتز» هنوز در رادیو نمایش داده نشده است و «سراج» هم در پایان فیلم از مدیران رادیو گلایه می‌کند. از مدیران خواستم آرزوی این پسر را برآورده و او را به ساختمان رادیو دعوت کنند و فیلم را با حضور او نمایش دهند ولی این اتفاق نیفتاد. اما در جشنواره برخی مدیران رادیو از «سراج» استقبال کردند و با این بازخورد بود که ما به جامپ‌کات بیشتر اعتماد کردیم و 15 دقیقه دیگر از فیلم را بیرون آوردیم تا ریتم فیلم بهتر شود.
وی در پایان گفت: «سراج» خوشبختانه به‌واسطه این فیلم به تعادل رسیده است. او پیش از این به رادیو زابل راهی نداشت، اما بعد از ساخت «آقای هرتز» توانست کارش را در آنجا با گزارشگری، نویسندگی و گویندگی دنبال کند و الان تهیه‌کننده رادیو شده است. اما به نظر می‌رسد فیلم تکانی به او داد تا از این هیجانات بی‌منطق دور شود. نگاه او نسبت به رادیو نیز متحول شده است و خوشحالم که فیلم چنین تاثیری روی او داشت.