اسرافیل شیرچی: لازمه هنرمند واقعی بودن فرزند روز بودن است

 اسرافیل شیرچی هنرمند خوشنویس در نهمین نشست مجازی «تجسم» خانه هنرمندان ایران گفت: لازمه هنرمند واقعی بودن فرزند روز بودن است.
به گزارش روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، نهمین نشست مجازی «تجسم» با موضوع خوشنویسی و هنر معاصر، یکشنبه 5 دی‌ در صفحه اینستاگرام خانه هنرمندان ایران برگزار شد. در این برنامه شمس‌الدین مرادی، خوشنویس و کارشناس ارشد ارتباط تصویری به گفت‌وگو با اسرافیل شیرچی، خوشنویس پرداخت.
اسرافیل شیرچی در ابتدای این لایو درباره اکتسابی یا غریضی بودن هنر گفت: هنر خاستگاهی در وجود هر انسان است. مجموعه ای از کوشش‌هاست که یک فرد را به سمت حوزه‌هایی مانند هنر، ورزش و … سوق می‌دهد. به اعتقاد من اجتماعی که شما در آن زندگی می‌کنید می‌تواند در این مسیر خیلی موثر باشد اما خواستن و پیدا کردن روش نیز مهم است.
وی درباره تاثیر هنرهای دیگر بر هنر خوشنویسی عنوان کرد: موسیقی، معماری، فرش، سینما، تئاتر و … همه و همه می‌توانند بر پایه و بنیان خط و خوشنویسی اثر بگذارند. من فرزند دوران معاصر هستم و لازمه هنرمند واقعی بودن هم فرزند روز بودن است. چون شما وقتی می‌خواهید کاری انجام دهید، نمی‌توانید از موسیقی و هنرهای دیگر روزگارتان بی‌بهره باشید.
این هنرمند خوشنویس بیان کرد: باید آثار را طوری عرضه کرد که اگر کسی فارسی نمی‌داند یا خط نمی‌داند از ریتم و رهایی خط، لذت ببرد و طالب و جذب هنر شود. استقبال خارجی‌ها از هنر خوشنویسی، عالی است، به شرطی که هنرمند ما هم کاریزما داشته باشد و آنچه را که هست، صادقانه نشان دهد.
شیرچی در توصیه‌ای به هنرمندان جوان، گفت: هنر و خوشنویسی به تاخت رفتن نیست و یک بخش و نیازی در وجود آدمی به نام آرامش است. مبانی هنر مهم است. نسل های نوخیز ما باید به سرعت حرکت کردن را رها کرده و صبوری و حوصله کنند. همچنین آثار هنرمندان باارزش و فاخر ما را بررسی کنند و بعد از آن قطعا کیفیت آثارشان مطلوب‌تر می‌شود. به عنوان یک معلم می‌گویم که حوصله و هوشمندی نسل نو باید بیشتر شود و لازم است آن‌ها از داشته‌های پر قدرت ما یاد بگیرند و بر پایه و مبانی هنر به خوبی تمرکز کنند. هنرجو نمی‌تواند پنجره‌ای را بگشاید و بگوید که آن را انتخاب کرده‌ام. گاهی اوقات رو به روی شاگرد و هنرجو یک پنجره می‌گذارند که سلیقه‌اش عوض شود اما این یک سلیقه مقطعی می‌شود. باید در نظر داشت یک هنرجو وقتی کمی پیشرفت کند، دست به انتخاب می‌زند.
وی درباره اهمیت توجه و اقبال مخاطب به هنر گفت: یک هنرمند با مخاطبانش زندگی می‌کند، مخاطبش را خود انتخاب می‌کند و مخاطبان هم هنرمند را انتخاب می‌کنند. باید به مخاطب از نظر روحی و روانی احترام گذاشت؛ هم به او آموخت و هم از او آموزش دید. در این صورت نه هنرمند می‌لغزد و نه مخاطب. وقتی مخاطب آموزش ببیند دیگر به یک اثر به شکل مادی نگاه نمی‌کند و آن را به عنوان سرمایه معنوی درنظر می‌گیرد.
شیرچی با اشاره به گذر از خوشنویسی کهن به آوانگارد، عنوان کرد: هنرمند راه خودش را پیدا می‌کند. هنرمند اگر مطالعه داشته باشد و کوشش کند، راه خود را می‌یابد. هنرمندان ما و مخصوصا خوشنویسان ما، نباید بی‌حوصله باشند.