مراسم نکوداشت زنده‌یادان داریوش مهرجویی و کیومرث پوراحمد با حضور جمعی از چهره‌های فرهنگ و هنر و استقبال کم‌نظیر علاقمندان، دوشنبه ۲۶ شهریور ۱۴۰۳ در سالن استاد ناصری خانه هنرمندان ایران برگزار شد. اجرای این برنامه برعهده پژمان بازغی بود.
فریدون جیرانی، ابوالحسن داوودی، محسن امیریوسفی، محمدمهدی عسگرپور (مدیرعامل خانه هنرمندان ایران) و حبیب اسماعیلی، جابر قاسمعلی، مهوش وقاری از جمله چهره‌های حاضر در این مراسم بودند.
محمدمهدی عسگرپور رییس هیأت مدیره خانه سینما و مدیرعامل خانه هنرمندان ایران در این نشست با اشاره به برگزار نشدن جشن خانه سینما در چهار سال گذشته گفت: امسال به جای برگزاری جشن به شکل سنتی که در روز سینما برپا و جوایزی اهدا می‌شد، برنامه‌ریزی دیگری صورت گرفته است. بخشی از همکاران گفتند روحیه برگزاری جشن را در این شرایط ندارند و برخی هم می‌گفتند باید برگزار شود که در نهایت در هیات رییسه اینطور تصمیم‌گیری شد. به هر ترتیب برنامه‌های این یک هفته، برای این بود تا یادمان نرود که این سینما چه جایگاه داشته و چه موقعیتی می‌تواند داشته باشد.
او افزود: کارکرد این هفته مانند زمان‌هایی است که خاطرات خود را مرور می‌کنید. شاید به این صورت یادمان بیاید که همین چند سال پیش در بخش بین‌الملل و داخلی چه شرایطی داشتیم. ما باید قدر این سینما را چند برابر بدانیم. زیرا آبرویی که فیلم‌سازان ایرانی در این سال‌ها رقم زده‌اند، دستاورد است اما متاسفانه جای اندیشه در این سینما روز به روز خالی‌تر شده است. البته فروش سینما خوب است. گرچه معمولا ما را مقابل هم قرار می‌دهند و می‌گویند رییس هیأت مدیره خانه سینما با فروش مخالف است اما بحث من این است که نگویید که فقط پولدار شدیم؛ زیرا اندیشه در سینما کمرنگ شده است.
رییس هیأت مدیره خانه سینما در ادامه بیان کرد: در مراسم امروز نام دو سینماگر را زیاد می‌شنویم. هر دو عزیز، مرگ دردناک و عجیبی داشتند. مرگ آنها (پوراحمد و مهرجویی) شوک بزرگی بود. روزهایی را به خاطر می‌آورم که وقتی در این رابطه با همکاران صحبت می‌کردیم، می‌گفتند وقتی خبر را شنیدند، انگار خون در بدنشان از جریان ایستاده بود. پرونده مرگ هر دو فیلمساز حداقل برای ما مبهم است و امیدوارم روشن شود.
?️عسگرپور در ادامه صحبت‌هایش گفت: وقتی خبر مرگ آقای پوراحمد را شنیدیم، فکر می‌کردیم که دیگر تلخ‌تر از این ممکن نیست؛ اما متاسفانه آقای مهرجویی رکورد آقای پوراحمد را زد و نشان داد که مرگ دردناکتر هم می‌تواند رخ دهد. در پایان به صورت ویژه از خانم طائرپور یاد می‌کنم که برای همکارانشان در خانه سینما خیلی زحمت کشید.