نمایشگاه «سندلی هنرمند» پنجشنبه ۲۴ خرداد ۱۴۰۳ در خانه هنرمندان ایران افتتاح شد.
جمشید حقیقت‌شناس (مدیر بخش گالری خانه هنرمندان ایران) درباره انتخاب عنوان نمایشگاه «سندلی هنرمند» و نگارش کلمه صندلی با سین توضیح داد: در ابتدا قرار نبود صندلی با سین نوشته شود اما به‌قدری اصرار کردند که این کار متفاوت باشد، کنجکاوی ایجاد کند و خوانش دیگری از صندلی باشد که عنوان آن را به این صورت انتخاب کردیم. البته در این مدت دوستان آمدند و گفتند که آیا منظورتان از سندلی، جای کفش است که گفتیم خیر، منظور همان صندلی یا جایگاه است. منظور و موضوع اصلی ما در این نمایشگاه، صندلی به معنای محلی برای نشستن، تفکر کردن است؛ محلی که تمام امور فرهنگی از آنجا صادر می‌شود. یعنی اینکه یک هنرمند از طریق تفکر و نشستن می‌تواند پدیده‌ها را به حرکت در بیاورد و آنها را شرح و توضیح دهد. این شرح در آثار هنری به بهترین شکل انعکاس پیدا می‌کند.
او افزود: استفاده از کلمه «سندلی» در عنوان این نمایش، در راستای طرح پرسش‌هایی از این دست بوده که چرا ما فراموش کردیم، این جایگاه مهمتر از خلق اثر هنری است؟! چرا در این سال‌ها مرتب درباره اثر هنری صحبت شده اما در مورد جایگاه هنرمند که این اثر را خلق می‌کند، حرفی زده نمی‌شود؟! شاید سال‌هاست که در فرهنگ قدیمی ما آثار هنری امضا نمی‌شده است؛ زیرا قائل به آن جایگاه نبودند و فکر می‌کردند که هنرمند مدیومی است که (اثر) از عالم وحی به او می‌‌رسد و او مثل آینه انعکاس‌دهنده است.
حقیقت‌شناس در ادامه بیان کرد: این عدم توجه (به جایگاه هنرمند) در دوره معاصر کمک کرد که ما توجه دوباره‌ای کرده و مجددا به هنرمندان یادآوری کنیم که جایگاهشان مهم است. جایگاهی که فراموش شده است.
(باید بدانیم که) اگر فرهنگ و تمدن، چیزی به وجود می‌آورد و به بشریت و جهان می‌دهد، مربوط به آن صندلی یا جایگاه (هنرمند) است.
او همچنین درباره تعداد هنرمندان شرکت‌کننده و آثار حاضر در این نمایشگاه بیان کرد: در پروژه اصلی که پیش از سال ۱۴۰۳ استارت آن زده شد، قرار بود با ۳۶۵ صندلی و هنرمند کار را آغاز کنیم. زیرا می‌خواستیم هر روز را به یک هنرمند اختصاص دهیم. اما بعد که این پروژه به اوایل امسال منتقل شد، دیگر آن اتفاق محلی از اعراب نداشت. به این صورت ما هنرمندان را انتخاب کردیم. فکر می‌کنم تاکنون بیش از ۲۰۰ هنرمند در حوزه‌های مختلف در این نمایشگاه شرکت دارند. برخی از آثار صندلی نیست ولی نظر هنرمند سازنده را بیان می‌کند. برخی از آثار نیز صندلی هستند اما محلی برای نشستن نیستند. از هنرمندان رشته‌های مختلفی چون سینما، معماری، نقاشی، مجسمه‌سازی، گرافیست، عکاس، تصویرگری، شعر و موسیقی در این نمایشگاه شرکت کرده‌اند. تعداد کمی از شرکت‌کنندگان دانشجویانی هستند که تازه راه افتادند و حضورشان در اینجا اتفاق خوبی است. در واقع با طیف وسیعی مواجهیم. زیرا باتوجه به اینکه نمایشگاه مربوط به خانه هنرمندان ایران است، ما رشته‌ای برخورد نکردیم. فکر کردیم موضوع هنر و جایگاه هنرمند است. بر همین اساس عنوان آن را هم «سندلی هنرمند» انتخاب کردیم. امیدوارم همه برای تماشای این نمایشگاه بیایند، آثار را ببینند و آنها را خریداری کنند تا بخشی از وجود این هنرمندان میهمان خانه‌هایی شود که کمک به ایجاد فرهنگ می‌کنند.
حقیقت‌شناس در بخش پایانی صحبت‌هایش درباره خرید آثار حاضر در این نمایشگاه گفت: اصلا موضوع خرید آثار نیست؛ این آثار از روح و جان هنرمندان به وجود آمده است و نظرگاه‌های آنها در مورد خودشان است. کم پیش می‌‌آید که یک هنرمند در مورد جایگاه خودش نظر دهد و این اتفاق بسیار دیدنی است.
در دوره برگزاری این نمایشگاه دو نشست داریم که در آن از بزرگانی دعوت می‌کنیم تا در مورد خوانش از صندلی‌ها به گفت‌‌وگو بپردازیم. در واقع شروع به خواندن هر صندلی می‌کنیم. فکر می‌کنم این هم اتفاق خوبی برای توجه دادن دوباره به آن جایگاه فراموش شده هنرمند در فرهنگ معاصر ما باشد.
نمایشگاه سندلی هنرمند با حضور بیش از ۲۰۰ هنرمند نقاش، مجسمه‌ساز، تصویرگر، سرامیست، معمار، گرافیست، عکاس، طراح صنعتی, آهنگساز و طراح صحنه و همچنین هنرمندان حوزه سینما در هفت گالری خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود.