دومین نشست از سلسله نشستهای انجمن تصویرگران ایران با موضوع «خلق کتاب تصویری» 29 خردادماه 1402 در محل خانه هنرمندان ایران، سالن استاد جلیل شهناز، برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، شادی هاشمی، مدیر این پنل در ابتدای جلسه مقدمهای کوتاه در مورد نشست اول و همینطور دلایل و اهمیت انتخاب موضوع نشست دوم بیان کرد. در این مقدمه از اشکال مختلف خلق کتاب تصویری و اهمیت تعامل میان نویسنده و تصویرگر گفته شد. همچنین به نقش شکافهایی اشاره شد که نویسنده و تصویرگر برای یکدیگر و برای تخیل و مشارکت مخاطب باقی میگذارند.
پس از معرفی مهمانان، نرگس محمدی، تصویرگر و نامزد دو دوره جایزه یادبود آسترید لیندگرن، به تعریفی کوتاه از کتاب مصور و تصویری پرداخته و مراحل خلق کتاب تصویری از دیدگاه یک تصویرگر را بهطور خلاصه مطرح کرد. تاکید او بر مطالعه همهجانبه پیش از شروع کار و اهمیت رجوع به منابع متنوع بود. همچنین او از تهیه استوریبرد به عنوان مرحلهای مهم یاد کرد. نقش خلاقیت و نگاه خاص تصویرگر در روند کار و همچنین تعامل نزدیک و موثر میان نویسنده و تصویرگر از نکات مهم صحبتهای او بود.
وی در پایان این بخش از صحبتهایش در مورد تجربهای منحصر بهفرد جزئیاتی را در اختیار مخاطبان قرار داد. تجربهای که طی آن برای کتاب موفق «من یک گوزن بودم»، ابتدا تصاویری توسط او خلق و سپس داستانی نوشته شده و در مراحل بعد در گفتگو میان نویسنده و تصویرگر، هم متن و هم تصاویر تغییرات اساسی کردهاند. این کتاب جایزه سیب طلایی جشنواره تصویرگری براتیسلاوا سال 2017 را برای تصویرگر به ارمغان آورده است.
سپس پیام ابراهیمی، نویسنده و مترجم، به نقش و اهمیت ادبیات در ایجاد لذت و طرح پرسش و بهچالش کشیدن مخاطب پرداخت. او بر نقش مولف، هم در مورد نویسنده و هم تصویرگر تاکید و به تصویرگران توصیه کرد متنی را برای کار انتخاب کنند که به آن علاقه دارند و به نگاهشان نزدیک است. متنی که خلاقانه باشد و پیرنگ و اجزای داستان در آن از ارتباط و روال منطقی برخوردار باشد. او تعامل نویسنده و تصویرگر در روند کار را بسیار ضروری و در عینحال مستلزم داشتن اطلاعات و آگاهی از حوزه کاری طرف مقابل دانست.
در ادامه نوشین صفاخو، تصویرگر و برنده جوایز متعدد تصویرگری، بر نقش مثبت تعامل میان نویسنده و تصویرگر به عنوان دو فرد با اهداف مشترک، در انتقال احساسات به مخاطب تاکید کرده و از مخاطبان کودک به عنوان افرادی بسیار حساس و باهوش یاد کرد. وی روش درست خواندن داستان و گفتگو با نویسنده برای فهم صحیح روایت و همچنین فکر کردن و یادداشتبرداری را برای تصویرگر ضروری دانست. صفاخو مرحله طراحی استوریبرد و اجرای یک فریم در ابتدای کار را مرحله مهمی در تعیین تکلیف امکان ادامه همکاری با نویسنده و ناشر عنوان کرده و به این موضوع اشاره کرد که در مواردی در صورت نرسیدن به نتیجه در تعاملات، صلاح در قطع ادامه همکاریست.
بخش زیادی از جلسه به طرح پرسشهایی از طرف حضار و پاسخهای مهمانان اختصاص داشت. پرسشها در مورد پیرنگ و درونمایه داستان، کتابهای تصویری بدونکلام، لزوم پندآموز بودن داستانها، عدم توافق نویسنده و تصویرگر، لزوم ایرانی بودن سبک تصاویر و … بود که به تفصیل مورد بحث قرار گرفت.
نشستهای انجمن تصویرگران آخرین دوشنبه هر ماه در محل خانه هنرمندان برگزار میشود.