یادبود هوشنگ آزادیور چهارشنبه 30 خرداد در سالن استاد شهناز خانه هنرمندان ایران برگزار شد. در این مراسم محمدرضا اصلانی، همایون امامی، سودابه فضایلی، میترا کارآگاه و حامد هاتف به سخنرانی پرداختند.
در این مراسم همچنین فیلمی با صدای هوشنگ آزادیور برای حاضران به نمایش درآمد.
هوشنگ آزادیور شاعر، مترجم و مستندساز ایرانی بود. وی دانشآموخته مدرسه عالی سینما بود. «گل قالی» از آثار او در مقام یک مستندساز است. او از شاعران «شعر دیگر» و از ویراستاران مؤسسه انتشارات فرانکلین بود. گویندگی برای فیلمهای مستند ساخته دیگر کارگردانان مانند «تهران درجه ریشتر» ساخته پیروز کلانتری و «خدایخانه» ساخته فضلالله تاری و فیلمهای داستانی «بلور تار»، «مکان اخلاق» و «استراحتگاه» از دیگر فعالیتهای حرفهای آزادیور هستند.
در سال ۱۳۶۲ مجموعه تلویزیونی قصهای بهنام دارو پخش شده از شبکه یک تلویزیون ایران را کارگردانی کرد. از دیگر فعالیتهای او در این سال ترجمه کتاب «تاریخ تئاتر جهان» نوشته اسکار گ. بروکت بود.
ترجمه «باغوحش شیشهای» و «اتوبوسی به نام هوس» نوشته تنسی ویلیامز، «کوروس» نمایشنامه نیکوس کازانتزاکیس (۱۳۵۳)، نمایشنامه «رومئو و ژولیت» اثر ویلیام شکسپیر (۱۳۷۲) و «راهنمای آثار شکسپیر» نوشته جان گوردون (۱۳۸۰) از دیگر ترجمههای آزادیور در زمینه تئاتر هستند. او دلیل خود را برای ترجمه دوباره نمایشنامههای شکسپیر جنبه ادبی داشتن ترجمههای موجود و نه نمایشی آنها بیان میکرد. ترجمه دو جلدی «تاریخ سینمای جهان» نوشته دیوید کوک (جلد اول ۱۳۸۰ و جلد دوم ۱۳۸۲) تلاش او برای جبران کمکاری در ساختن فیلم سینمایی بودند. در طی سالها آزادیور مقالاتی را درباره سینما و تئاتر در نشریات هنری مینوشت یا ترجمه میکرد. مدتی نیز در دانشکدههای هنر تهران و اصفهان «مبانی نمایشنامهنویسی» تدریس میکرد. در سال ۱۳۷۹ کتاب «بدیههسازی: شیوه بیان هنری در ایران» در پژوهش درباره هنر سنتی ایرانی و اسلامی نوشت.