محمدرضا حسن‌زاده با تاکید بر اینکه تئاتر در انحصار سالن‌های خصوصی است، گفت: ۸۰ درصد از مردم ما هنوز نمایشی را ندیده‌اند. در چنین شرایطی تهیه و تولید تئاتر، بدون وجود تهیه‌کننده به امری محال تبدیل شده است. بنابراین فکر کردن به تعطیل کردن یک جریان تعطیل شده هم اشتباه به نظر می‌رسد.
به گزارش روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، محمدرضا حسن‌زاده، کارگردان نمایش «گالمکس» درباره چگونگی تولید این نمایش گفت: سال ۹۷ نمایشنامه این اثر را نوشتم و آن را برای جشنواره شهر ارسال کردم اما متن رد شد. تقریبا سه سال بعد از این اتفاق، به پیشنهاد یکی از دوستانم تصمیم گرفتم که متن را برای اجرای صحنه‌ای، بازنویسی و اصلاح کنم. تقریبا اواخر خردادماه سال ۱۴۰۱ بود که تمرینات کار آغاز شد و امسال نمایش را در سالن انتظامی خانه هنرمندان ایران به صحنه بردیم.
او همچنین در مورد به صحنه بردن نمایش در شرایط دو قطبی موجود در فضای تئاتر ایران توضیح داد: به هر حال شرایط فعلی هم بخشی از فراز و نشیب‌های زیست امروز ماست که البته نمی‌توانیم تأثیر آن بر فضای تئاتر را نادیده بگیریم. اما به واقع باید پرسید که با تعطیل کردن تئاتر چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ آن هم در کشوری که طبق آمار منتشر شده تقریبا هشتاد درصد مردم آن تا به حال تئاتری ندیده‌اند. علاوه بر این تئاتر امروز ما در انحصار سالن‌های خصوصی است. زیرا اکنون تهیه و تولید اثری نمایشی بدون وجود تهیه‌کننده به امری محال تبدیل شده است. حتی فکر کردن به تعطیل کردن یک جریان تعطیل شده هم اشتباه به نظر می‌رسد.
کارگردان نمایش «گالمکس» همچنین درباره هزینه‌های تولید نمایش و وضعیت معیشتی اهالی تئاتر، بیان کرد: میزان هزینه‌های تولید یک اثر نمایشی ثابت نیست. زیرا غیر از هزینه‌های معمول مثل اجاره سالن، تبلیغات و اموری از این دست، بقیه موارد چون دکور و گریم، به نسبت شرایط متن متغیر است. اما متاسفانه باتوجه به هزینه‌های جاری، کسی نمی‌تواند بدون تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار کاری انجام دهد. البته ناگفته نماند که تهیه‌کننده‌ها و سرمایه‌گذاران نیز، در شرایطی خاص حاضر به همکاری با شما می‌شوند. پیرو همین جریان باید به وضعیت بد معیشتی هنرمندان مستقلی اشاره کنم که هنوز هستند اما به سختی نفس می‌کشند. منظور نمایش‌هایی که فروش میلیاردی دارند و به خاطر حضور سلبریتی‌ها و چهره‌ها با استقبالی باشکوه مواجه می‌شوند، نیست. در همین شرایط، نمایش‌هایی با سختی و مشقت فراوان، تنها با عشقی که به تئاتر دارند، در حال ایستادگی هستند و با دستمزدهای ناچیز زندگی را می‌گذرانند.
حسن‌زاده در بخش پایانی صحبت‌هایش گفت: در شرایط کنونی اگر برای نمایش خود، تبلیغات گسترده‌ای انجام ندهید، مخاطبان زیادی هم نخواهید داشت اما استقبال از نمایش «گالمکس»، علی‌رغم نداشتن تبلیغات زیاد به شکلی بود که خاطره‌ی خوشی در ذهنم باقی گذاشت. امیدوارم که تماشاچیان این اثر هم لذت برده باشند. در پایان از تمامی دست اندرکاران خانه هنرمندان که به معنای واقعی کلمه حامی هستند و حمایت می‌کنند، تشکر و قدردانی می‌کنم. همچنین از تمام افرادی که در ساخت این اثر کمکم کردن سپاس‌گزارم.