وحید منتظری با تاکید بر شرایط دشوار تولید تئاتر گفت: نمایش «بی‌نوایان» روایتی از تمرین یک گروه تئاتر است اما اساسا به کارهای نمایشی چون سینما، تلویزیون و تئاتر مربوط می‌شود که اساسا هیچکدام از عوامل آنها شناختی از طبقه و کاری که انجام می‌دهند، ندارند.
به گزارش روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، وحید منتظری کارگردان نمایش «بی‌نوایان» درباره این نمایش گفت: «بی‌نوایان» روایتی از یک گروه تئاتری است که در حال تمرین برای اجرای نمایش هستند اما ناگهان دو دزد به آنها حمله کرده و دچار چالشی جدی می‌شوند.
او با بیان اینکه این نمایش اثری رئالیستی است، درباره دلیل انتخاب عنوان «بی‌نوایان» بیان کرد: اساسا به اقتباس و ادای دین علاقمندم. از طرفی عنوان «بی‌نوایان» اسم خوبی است که باید از آن استفاده کرد و ما نیز خواستیم با انتخاب این عنوان ادای دینی به آن داشته باشیم.
منتظری همچنین درباره ارتباط این نمایش با اثر ویکتور هوگو نیز گفت: ارتباط مستقیمی در این رابطه وجود ندارد. در واقع پیش از اینکه متن این اثر را بنویسم، اسم آن را انتخاب کردم، بنابراین شاید در جایی ربطی هم وجود داشته باشد ولی شخصا خودم نیز از آن بی‌اطلاعم.
کارگردان نمایش«بی‌نوایان» همچنین باتوجه به انتخاب گروه تئاتری برای روایت داستان در نمایش‌های مختلف درباره چالش‌های این انتخاب توضیح داد: نگرانی بابت این اتفاق وجود نداشت. زیرا گروه تئاتری سوژه ما نبود، بلکه بستری بود تا قصه خود را روایت کنیم. شخصا از دوران دانشجویی و زمانی که در جشنواره دانشگاهی شرکت می‌کردم، اجراهای زیادی دیده‌ام که از بستر یک گروه تئاتر برای روایت داستان خود استفاده می‌کردند اما هر کدام رویکردهای متفاوتی داشتند، به همین دلیل قابل مقایسه با یکدیگر نبودند.
او با اشاره به اجرای خود نیز اضافه کرد: اینجا نیز به همین صورت است. در واقع اگر ما به سراغ یک گروه موسیقی هم می‌رفتیم، تفاوت چندانی ایجاد نمی‌شد؛ زیرا حرفی که می‌خواستیم بزنیم، در آن بستر نیز زده می‌شد. در حقیقت دلیل انتخاب گروه تئاتری شناخت شخصی من از گروه‌های تئاتر و دغدغه‌های آنهاست. علاوه بر این اگر بخواهم شوخی هم انجام بدهم، با خودم و همکارانم این کار را انجام دادم و مابه ازاهای بیشتری برای آن دارم.
این کارگردان در ادامه توضیحاتش درباره نمایش خود گفت: «بی‌نوایان» به کارهای نمایشی چون سینما، تلویزیون و تئاتر مربوط می‌شود که اساسا عوامل آنها از نویسنده و کارگردان تا بازیگران و… هیچکدام شناختی از طبقه و کاری که انجام می‌دهند ندارند. در واقع همین موضوع سبب می‌شود که کارهایی باسمه‌ای و مصنوعی را تولید کنند.
منتظری در پایان با تاکید بر شرایط سخت تولید و عرضه نمایش گفت: موضوع اصلی که این اثر به آن می‌پردازد اختلاف طبقاتی است. امیدوارم در این شرایط که از هر نظری سخت و تلخ است، همچنان بتوانیم کار کنیم و حرف‌هایمان را با مخاطبان به اشتراک بگذاریم.
منبع: ایران تئاتر