?شصت و هشتمین برنامه از سری برنامه‌های مستندات یکشنبه‌های خانه هنرمندان ایران، یکشنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۳ ، به نمایش فیلم مستند «فریدا» (محصول ۲۰۲۴) به کارگردانی کارلو گوتیرز اختصاص داشت. پس از نمایش این فیلم، نشست نقد و بررسی آن با حضور دکتر محمد هاشمی (منتقد سینما) برگزار شد. اجرای این برنامه بر عهده سامان بیات بود.
?سامان بیات در این نشست گفت: این اولین فیلمی بود که در این سالن نمایش دادیم و با هوش مصنوعی چت جی‌پی‌تی آقای ماسک زیرنویس شده بود. هوش مصنوعی امکان تازه‌ای را در برقراری زیرنویس برای فیلم‌ها ایجاد کرده که بسیار هم دقیق است. امیدوارم از نمایش فیلم لذت برده باشید.
?️محمد هاشمی در ادامه این نشست گفت: جذابیت اصلی این فیلم، بیشتر در گرو روایت زندگی یک انسان یا بهتر است بگویم زنی متفاوت و عجیب بوده که موضوع فیلم قرار گرفته است. فیلم در این روایت زندگی‌نامه‌ای که به ما ارائه می‌دهد، چند راوی را انتخاب کرده اما هدف این نبوده که چند روایت متفاوت را بیان کند. در مستندهایی به این صورت معمولا تلاش شده تا شخصیت از زوایای مختلف بررسی شود ولی برای فیلمساز در این فیلم به قدری شخصیت خود نقاش مهم بوده که بیشتر قصد داشته تا در مورد شخصیت او به یک روایت متحد از زوایای دید مختلف، دست پیدا کند. بنابراین ما این روایت متحد را در شیوه کارگردانی اثر هم می‌بینیم.
▫️او افزود: البته فیلمساز کار بسیار سختی انجام داده است. شخصا فکر می‌کنم تا حدی موفق شده است اما برای رسیدن به موفقیت نهایی از یک آدم پیچیده با پیچیدگی‌های ذهنی و فیزیکی شخصیتِ هنرمندی چون فریدا، فیلمساز خاصی را طلب می‌کند. یعنی این فیلم، اثر خوبی است ولی برای رسیدن به شخصیت فریدا شاید خیلی بیش از این باید، راه طی می‌شد. تصور می کنم اتفاقی که رخ داده است، مانند فیلمی که سال ۲۰۰۴ ساخته شده، مدلی به همان صورت است، منتها با اختلافات و تفاوت‌هایی. این اثر مدل هالیوودی از این شخصیت را ارائه داده است ولی در عین حال این مدل مشخص است. برای فریدا در زندگی اتفاق‌هایی رخ می‌دهد و آن اتفاقات منجر به انقلاب‌هایی در نقاشی‌های او می‌شود. این موضوع هم در نسخه سینمایی و هم در نسخه مستندی که از شخصیت فریدا دیدیم، وجود دارد. البته اتفاقات در نسخه سینمایی خیلی جذاب‌تر تصویر شده است.
?️این منتقد سینما در ادامه بیان کرد: در این فیلم مستند، شاهد رنگ‌آمیزی و تنیده شدن رنگ‌هایی هستیم. همچنین شاهدیم که فریدا به صورت ناگهانی برخی از چیزها را رنگی و برخی دیگر سیاه و سفید می‌بیند. این فیلم می‌تواند بهانه‌ای باشد تا هنر فریدا را مورد بررسی قرار دهیم و دیدگاه‌های فلسفی که به آثار او وجود دارد را بررسی کنیم. نکته‌ای که در مورد کار فریدا و ارتباط کاملا نزدیک آن با زندگی‌اش در این آثار می‌بینیم، یک‌جور نگاه پدیدار شناسانه نسبت به درد است. در واقع فریدا در طول زندگی خود درد کشیده و تلاش کرده تا درد را در آثارش به نمایش بگذارد.