محمود فرشچیان درگذشت

استاد فرشچیان بنیان‌گذار مکتب خود در نقاشی ایرانی بود که پایبند به شکل کلاسیک همراه با استفاده از تکنیک‌های جدید برای توسعه دامنه نقاشی ایرانی بود. او به این شکل هنر، روح جدیدی بخشید و آن را از رابطه همزیستی تاریخ با شعر و ادبیات تغذیه کرد تا استقلالی به این هنر بدهد که پیش از آن کمتر داشت.

محمود فرشچیان هنرمند پیشکسوت نگارگر و نقاش، سحرگاه امروز شنبه ۱۸ مرداد 1404 در 94 سالگی در آمریکا درگذشت.
محمود فرشچیان متولد ۴ بهمن ۱۳۰۸ در اصفهان بود. پدر فرشچیان که نماینده فرش اصفهان بود، او را به کارگاه نقاشی میرزا آقا امامی برد و امامی به استعداد فرشچیان در زمینه نقاشی پی برد.
فرشچیان پس از آموزش نزد او و عیسی بهادری ودانش‌آموختگی از مدرسه هنرهای زیبای اصفهان، برای گذراندن دوره هنرستان هنرهای زیبا به اروپا سفر کرد و چندین سال به مطالعه آثار هنرمندان غربی در موزه‌ها پرداخت.
فرشچیان بنیان‌گذار مکتب خود در نقاشی ایرانی بود که پایبند به شکل کلاسیک همراه با استفاده از تکنیک‌های جدید برای توسعه دامنه نقاشی ایرانی بود. او به این شکل هنر، روح جدیدی بخشید و آن را از رابطه همزیستی تاریخ با شعر و ادبیات تغذیه کرد تا استقلالی به این هنر بدهد که پیش از آن کمتر داشت.
نقاشی‌های قدرتمند و نوآورانه او پویا و گسترده و پر از جنب و جوش بودند، با تلفیقی جذاب از عناصر سنتی و مدرن، که ترکیبات سبک منحصر به فرد او در نقاشی بودند.
فرشچیان در آثارش ترکیبی از تکنیک‌های سنتی ایرانی و عناصر مدرن را به‌کار گرفته و با استفاده از خطوط روان، رنگ‌های زنده و فضاسازی‌های شاعرانه، جهان تصویری منحصر به‌فردی آفریده است.
برخی از توانایی‌های او احساس فوق‌العاده خلاقیت، نقوش متحرک، خلقت فضای‌های گرد و منحنی، خطوط نرم و قدرتمند، و خلقت رنگ‌های مواج بودند. آثار فرشچیان یک ترکیب دل‌انگیز از اصالت و نوآوری بود. آثار او از شعر کلاسیک، ادبیات فارسی، قرآن، کتاب‌های مقدس مسیحیان و یهودیان، و همچنین تخیل عمیق خود او تأثیر گرفته بود.
فرشچیان نه تنها در ایران، بلکه در محافل بین‌المللی نیز تحسین شده و آثارش در موزه‌ها و مجموعه‌های معتبر جهان نگهداری می‌شود. او نقش مهمی در احیای هنر نگارگری ایرانی در دوران معاصر ایفا کرده و همچنان به‌عنوان مرجعی الهام‌بخش برای نسل‌های جوان هنرمند شناخته می‌شود. او دعوت شد تا در دانشگاه‌های متعدد و مؤسسات هنری صحبت کند و شش کتاب و مقالات متعددی در مورد آثار وی منتشر شده است.

برخی از آثار معروف او چون «عصر عاشورا»، «بازگشت»، «ضامن آهو» و «پنجمین روز آفرینش» به‌عنوان نمادهایی از هنر مذهبی و عرفانی در ایران شناخته می‌شوند.

خانه هنرمندان ایران ضایعه درگذشت این هنرمند را به خانواده او و جامعه هنری ایران تسلیت می‌گوید.